22.این نه منم من :(

به نظرم هیچ وخت ادم نباید تظاهر به چیزی بکنه نه اینکه کار غیر اخلاقی یا غیر انسانی میتونه باشه، نه، این کار به صورت خیلی تابلویی شعور و شخصیت فردِ تظاهر کننده رو تا اندازه چشمگیری میکشه پایین.ینی فک کنین مثلا منی که حدود 5 ساله که یکیو میشناسم واسم تشخیص اینکه این ادم داره واقعا از من میخواد که برم پیشش یا داره امار میگیره که ببینه من میخوام برم پیشش یانه ، خیلی کار راحت و اسونیه . اصلا ام به بدبین بودن من ربطی نداره اینو میشه از طرز حرف زدن نصفه و نیمه یا مثن این که بعد جواب من سریع به آن جناب sms میده و یا حتی از ترس تو چشاش فمید که یوخت نکنه من تارفش رو قبول کنم و ایشون نتونه با اوشون باشه .ترس توی چشم چیزی نیسس که ادم بتونه قایمش کنه حتی با جانم قربون و دوسم دوسم گفتن و امثال اینا. ترس توی چشم اولین چیزیه که از یه ادم متظاهر به طرف مقابلش القا میشه اینو توش شک نکنین. این رفتار یه دوس قدیمی به ادم میفهمونه که عزیزم ، دوسم شما اویزون بنده ای. در صورتیی که میدونه من اصلا دوس ندارم نقش یه ادم اویزون رو بازی کنم.و زود میفهمم که رفتار کسی عوض شده .اینو هزار بار به همه ی دوستام گفتم که توروخدا بیاین بهم بگین هدی گورتو گم کن ولیاین جوری منو دَک نکنین. دَک شدن خیلی بده خیلی . این نیاز به هوش چندانی نداره هرکسی میتونه بفهمه رفتار طرف مقابلش عوض شده یا نه. و من ادم کش دادن رابطه های مسخره نیسم . من قید دوستیه 13 سالمُ با قدیمی ترین دوستمُ زدم . خیلی راحت نبود برام ولی ترجیح میدم دوسم که واسم خیلی عزیزه بخاطر دَک کردن من به زحمت نیفته و همه بگن این هدی اصن ادم عادی نیس یهو میزنه زیر دوستیاش. ترجیح میدم بهم بگن رفیق نیمه راه ولی اویزون کسی نباشم.بیشتر ترجیح میدم سیفون ِ دوستی های یک طرفه رو قبل اینکه دیر بشه بکشم . یه احساسی بم میگه دوباره باید دسمو ببرم سمت سیفون ِ دوستیم و بکشمش.

+این روزا حرفی بجز این جور غر زدن ها ندارم .میدونین غرغرو نیسم بخدا .ولی یه موقعایی ادم یه چیزایی از یه ادمایی میبینه که فک میکنه اینا فقط تو فیلماس ، دوسای من اینجوری نیستن ، بعد که میبینی دوستای تو ام مث تو فیلمان انگار یه چیزی رو سرت خراب میشه یچی مث تمام کارایی که برای دوستی هات کردی تمام بی احترامی هایی که بخاطر دوستات به خانوادت کردی تمام وقتایی که واس غم و غصه های دوستات گذاشتی خلاصه تمام عمری که واس رفیق گذاشتی ولی رفیقات خوشگل میزارن تو کاسَت که همه میان میگن واس این ادم داشتی خودتو تیکه تیکه میکردی . اون کار رفیقت برات گرون تموم میشه ولی اینکه همه میان به روت میارن که چقد خریت کردی اون بیشتر برات گرون تموم میشه .نمیتونم احساس که این یکی دوساله دارم رو به کسی بفهمونم انگار کنین که یه حرفی رو دو سال تو دلت نگه داری و نتونی به کسی بگی .چقد سخته . بعد فک کنین میری برا همه جار میزنی این حرفتو ولی هیشکی نمیفهمه چی میگی . این برا ادم خیلی سخت تره.

+بابام همیشه به ما 3 تا میگه که رفیق بازی منو چن سال عقب انداخ از زندگیم . شما رفیق بازی نکنین. این نشون میده که ما خانوادتا ادمای بدبخ رفیق بازه تو سر خوری هسیم.

+این وبلاگم دقیقا برعکس وبلاگ 4 سال پیشمه . تو اون دستم به غر زدن نمیرف تو این یکی دسم به شاد و شنگول نوشتن نمیره. دنیای یه ادم تو یکی دو سال چقد میتونه عوض بشه :/ انقدی که همه دکترا به ادم قرص ارام بخش بدن :/ مگه داریم مگه میشه این من باشم 0_o