26.و ایده سفر هم از اینجانب بود :)

دلم یه مسافرت یهویی خانوادگی میخواد . ع اونا که ما یهو بگیم بریم شمال بابام جم کنه که بریم شمال :)تو راه زنگ بزنیم به خالم بگه ما شمالیم بیاین خونه ما . بعد رسیدیم شمال خالم زنگ بزنه بگه که  عمو و پسرش و عروسش و بچه هاش ام از یزد اومدن زود خودتونو برسونین میخوایم بریم لب دریا . بریم ببینیم پسرخاله بزرگم مجید رو با خودشون نیاوردن . بریم لب دریا تا اخر شب مث بید بلرزیم . عمو با اون سنش بره تو دریا و یهو مث پری دریایی ع اون دور از اب بیاد بیرون . برگردیم خونه ببینیم عه مامان سادات اینا و دایی و خاله ام پاشدن اومدن شمال . شب یهو مجید پسرخالم زنگ بزنه که مامان من دارم میام شمال تو خونه صدا عروسی میاد من میترسم برم بالا بعد باباش نزاره شب تنهایی تو اون جاده بیاد و اون تا صب تو ماشین دم در خونشون تو اون سرمای دماوند بخوابه تازه فرداشم که میاد سوژه همه بشه که ناقلا یه شب خونه نبودیم چش مارو دور دیدی عروسی گرفتی و چرا تنها اومدی خانوم بچه هارو نیاوردی و... :)فرداش بشه یه ایل ادم راه بیفتیم بریم لاویج .وسط راه رو زمین خیس چادر بزنیم و جوجه درست گردنشون بگیره .من بخوام برم پایین جاده و پام پیچ بخوره و قل قل قل سر بخورم برم پایین و کسی نباشه به دادم برسه .بارون یگیره هوا مه بشه سرما یخ بزنیم ولی بازم تا بالاش بریم . مردا برن توی استخر اب گرم و دس ع سر خانوما بردارن تا بتونن راحت توبازار بچرخن. یهو یکی از بچه ها وقت شکار تنگش بگیره و مسئولیتش بیفته گردن من و ما دنبال گلاب به روتون دسشویی کل منطقه رو بگردیم و اخرش بفهمیم من و دختر خالم و پسر خالم اونجا گم شدیم .بدون حتی یک وسیله ارتباطی مث موبایل . کلی بگردن تا پیدامون کنن تازه وقتی ام  پیدامون کنن که شب شده باشه :)و بریم خونه و به جای پیتزا یه ایل ادم تخم مرغ نیمرو بخوریم .از همه ی لحظه ها با دوربین توشیبای قدیمی که باباجون سی سال پیش ع مکه اورده بود عکس بگیریم و با هر عکس برا باباجون فاتحه بخونیم .بعد بیایم ببینیم عکسا همه سوخته و هیچی از اون سفر نمونده بجز چیزایی که تو ذهنمون هس . هرکی یه خاطره از اون سفر داره که درسته خیلی یهویی بود ولی عالی بود.نه پول انچنانی ای خرج کردیم نه هتل فلان شام خوردیم تازه یه شبم تو چادر لب دریا خوابیدیم . الان دیگه کم پیش میاد تا پارک سر خیابونمونم بریم .فقط ماهی یبار دور هم جمع میشیم قرعه کشی میکنیم برای پولای صندوق خانوادگی مون اونم چون قضیه پوله همه میان وگرنه یکی خستس یکی خونه دوسشه یکی فردا امتحان داره یکی راهش دوره و هزارتا دلیل میسازن که یه خانواده دور هم جمع نشن.
+من خیلی خوشالم که عکسا سوختن چون بنظرم ثبت ریخت و قیافه یه دختر 13-14ساله اصن کار درستی نیس.چون تنها کاراییش اینه که میتونه بر علیهش استفاده بشه.
خداروشکر به خاطر داشتن خاطره های خوبی که ادم رو مجبور میکنه بخنده :)